Weet jij nog door wie je vroeger het leukste werd voorgelezen? Grote kans dat je dat zeker nog wel weet! Dit kan natuurlijk je vader of je moeder zijn of misschien je opa of oma.
In mijn geval was het de meester op de basisschool. Gewéldig zoals hij voorlas. Ik durf te zeggen dat juist zijn manier van voorlezen de liefde voor het lezen bij mij (verder) heeft aangewakkerd. Ik heb deze herinnering meegenomen en nog steeds noem ik één van de door hem voorgelezen (en daarna door mij nog vele malen stukgelezen) boeken mijn allermooiste jeugdboek: ‘De gebroeders Leeuwenhart’ van Astrid Lindgren. Maar ook de boeken van Paul Biegel waren zijn, en later mijn, favoriet. Zoals deze meester je kon meenemen in die prachtige, sprookjesachtige, onbekende werelden, zo neem ik mezelf nog steeds mee op reis wanneer ik nu zelf een mooi boek lees.
Nu hoor ik je al denken: mijn kind kan zich ook heel goed vermaken en ontspannen in de wereld van de Nintendo, tablet of mobiele telefoon. Hij hoort niets, ziet niets en heeft zich helemaal teruggetrokken. Het is prima hoor, het hoort bij deze tijd, is ook een onderdeel van de ontwikkeling en we hoeven het zeker niet te verbieden. Blijf je daarbij wel steeds het volgende afvragen: leert mijn kind zich in die digitale wereld ook te verplaatsen in een ander? Draagt deze wereld werkelijk iets bij aan zijn of haar algemene en cognitieve ontwikkeling (taal, kennis, denken, bewustzijn, geheugen, aandacht en concentratie)? Waarom zou je je kind niet beide aanbieden? The best of both worlds, zo je wilt.
We kunnen het niet vaak genoeg zeggen: begin zo vroeg mogelijk met voorlezen, het liefst als je baby nog maar heel klein is. Want opgroeien tussen al die mooie verhalen die gewoon voor het grijpen liggen….er is niets fijners dan dat!