Skip to main content

In andere tijden, niet lang geleden, konden we naar de Vakantiebeurs, boekenbeurzen, Pasar Malams, congressen, studiedagen of de Huishoudbeurs. Elk jaar ging ik naar De Dag van de Coach en kreeg tassen vol gadgets, brochures, boeken en schrijfwaren. Weer verlicht en wijzer geworden trok ik huiswaarts. Datzelfde gold voor de Vakantiebeurs en diverse boekenbeurzen. Ik heb enig zelfinzicht en weet dat ik alleen gezien wil worden met ‘verantwoorde tasjes’ waar de toeschouwer mijn literaire interesse mag vermoeden. Ja, ik ben pedant. Ik heb geen huishoudbeurzen bezocht want huishouden is geen hobby. Beelden in de journaals toonden enthousiaste vrouwen en zuchtende mannen die de tasjesverzameling van hun eega mochten dragen.

Ik ging wel naar de jaarlijkse Dag van de Schrijver, een hele dag vol workshops voor de schrijvende mens en voordat we ook maar iets hadden gepresteerd of geschreven, kregen we tien boeken met schrijfadviezen in een verantwoorde tas. Linnen met een mooie opdruk. Dat toont goed in de trein terug naar huis.

In deze tijd van beperken en sluitingen kunnen we weinig bezoeken. Gelukkig zijn er nog mogelijkheden. Onze Bibliotheek is digitaal open en boeken kunnen besteld worden en op vastgestelde tijden opgehaald. Soms raken leden in verwarring want mail van de bibliotheek komt vaak in de spambox terecht en de teleurstelling van de wachtende op de bevestigingsmail is voorstelbaar. Maar ook hier komt alles goed.

Wie nu de bibliotheek ingaat ziet rijen papieren oranje/grijze tassen op lange tafels staan. Na het tonen van de bibliotheekpas en de bevestiging ontvangt de bezoeker de bestelling. Blij vertrekt de bezoeker met de tas die door iedereen mag worden gezien. Soms wil ik vragen : ‘Wilt u een tasje ?’, maar ik gedraag mij. Ik sta tenslotte niet op een beurs.

Meer lezen